วันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2554

กรรมกำหนด

พี่น้องมีอะไรหน่อยก็ทะเลาะวิวาท พี่ไม่ยอมผ่อนปรนน้อง น้องก็ไม่เคารพยำเกรงพี่ เป็นเพราะชาติก่อนต่างขาดเมตตาธรรม ข่มเหงรังแกกัน ชาตินี้ต้องมาเกิดเป็นพี่น้องกันหรือมาแย่งสมบัติกัน พี่น้องต้องกลายเป็นคู่แค้น
สามีภรรยาที่ชอบทะเลาะวิวาทกัน เป็นเพราะชาติก่อนภรรยาคิดร้ายต่อสามี หรือสามีข่มเหงภรรยา จึงเป็นเวรกรรมต่อกัน ชาตินี้จึงต้องมาเกิดเป็นสามีภรรยากันอีก หรือฝ่ายหญิงมาเกิดเป็นชาย หรือฝ่ายชายมาเกิดเป็นหญิง เพื่อใช้หนี้กรรม
ที่ชาตินี้กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก หรือแก่ชราไร้บุตรหลานดูแลเป็นเพราะชาติก่อนทำแท้งหรือฆ่าทารกแรกเกิด ชาตินี้จึงต้องอยู่คนเดียว เป็นกรรมสนอง
ที่ชาตินี้เกิดเป็นทาสหรือคนใช้ ต้องถูกข่มเหงรังแก เป็นเพราะชาติก่อนเป็นเถ้าแก่หรือนายหญิง ใจคอคับแคบโหดร้าย ชาตินี้จึงต้องเกิดเป็นนายบ่าวอีกแต่กลับกัน เพื่อเป็นการชดใช้หนี้กรรม
ที่ชาตินี้อยู่อย่างไม่สุขสบาย ยากจนลำบากไม่อิ่มท้องเป็นเพราะชาติก่อนไม่รักธัญญาหาร กินทิ้ง กินขว้างใช้จ่ายฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่ายชาตินี้จึงต้องลำบากยากจน คิดทำการใดก็ประสบแต่ความล้มเหลวอันเป็นกรรมสนอง
ที่ชาตินี้อายุไม่ยืน มีโรคภัยไข้เจ็บอยู่เสมอ เป็นเพราะชาติก่อนชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไร้เมตตาปรานีต่อสัตว์ ส่งผลให้ชาตินี้ถูกตัดทอนอายุขัย ต้องรับทุกข์ทรมานจากากรเบียดเบียนของโรคภัยไข้เจ็บ ซึ่งเป็นกรรมสนอง
ที่ชาตินี้แม้จะใฝ่ธรรมะมุ่งหลุดพ้น ไม่กล้าทำชั่วแม้แต่น้อย มุ่งทำความดีขัดเกลาตน แต่ต้องมีภาระผูกพันทางครอบครัวมาก ไม่อาจปลีกตัวพ้นจากภาวะหน้าที่ เป็นเพราะชาติก่อนติดค้างหนี้สินเขายังไม่ชำระ หรือยังไม่ได้ทดแทนบุญคุณเขา ชาตินี้จึงต้องชดใช้หนี้กรรม ดังนั้นแม้ใจจะใฝ่ธรรมะ คิดบำเพ็ญธรรม ก็ไม่อาจปลดเปลื้องพันธนาการจากทุกข์นั้น
จึงกล่าวได้ว่า ที่ชีวิตในชาตินี้ไม่สมหวัง เป็นเพราะวิบากกรรมจากชาติก่อนเป็นมูลเหตุ วิบากกรรมเหล่านี้ ต้องขจัดให้สิ้นเสียก่อน (โดยการสร้างบุญกุศล) คิดทำการใดจึงจะราบรื่น ไร้อุปสรรคขวากหนามแต่ถ้าไม่เชื่อเรื่อกฎแห่งกรรม ชาตินี้ยังคงสร้างสมบาปกรรมต่อไปอีกทุกภพทุกชาติ ก็จักชดใช้ไม่รู้จบสิ้น ขอให้ทุกๆ ท่านทั้งหลายพึงสังวร
- กรรมไม่ดีที่หนักที่สุด จนถึงกับห้ามมรรค ผล นิพพาน คือ กรรมไม่ดีที่ทำต่อพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ และมารดาบิดา ก่อนจะทำกรรมใดขอให้น้อมใจนึกถึงพระพุทธเจ้า ทรงเสียสละลำบากเพียงไหน เพื่อสอนให้เชื่อกรรม ไม่ให้ทำกรรมที่ไม่ดีทั้งหลาย ให้ทำแต่กรรมดี
- กรรมดีทางใจที่ควรพร้อมกันทำให้เกิดขึ้นเพื่อความสุขสวัสดี ทั้งของตนเองและประเทศชาติคือ ความมั่นคงในพระคุณของพระพุทธเจ้า พระพุทธบารมีนั้นยิ่งใหญ่ไพศาล แผ่ไปทุกหนทุกแห่ง ทุกเวลานาที พึงพร้อมกันน้อมใจรับเพียงด้วยการรำลึกถึงพระพุทธองค์ว่า พุทโธ พุทโธ พุทโธ ในทุกเวลานาทีที่มิได้มีภาระอื่น จะนั่ง นอน ยืน เดิน พึงพร้อมกันทำ อย่าได้ว่างเว้น และทุกคนทำได้ ทุกคนมีเวลามากมายในรถที่ติด ในที่นอนไม่หลับ ในงานที่มิต้องใช้ความคิดมากมายนัก ในเวลารับประทาน ฯลฯ การภาวนาพุทโธ ไม่ใช่งานหนัก ไม่ใช่งานยาก แต่มีคุณมหาศาลเกินกว่าจะมีผู้ใดบอกได้ถูก ผู้ใดทำผู้นั้นจะได้เข้าใจ ด้วยตนเอง จึงขอให้ทำเพื่อหนี้ผลแห่งกรรมไม่ดีที่ไม่อาจรู้ได้เห็นได้ว่ากำลังจะเกิดแก่ชีวิตในวินาทีใด และร้ายแรงเพียงไหน เช่น ที่ได้เกิดขึ้นให้เห็นอยู่แล้วทุกวันนี้ ตั้งจิตขออโหสิกรรมและให้อโหสิกรรม ต่อผู้เป็นเจ้าเวรนายกรรม ต่อผู้ที่ได้ล่วงล้ำก้ำเกินกันทั้งน้อยใหญ่ แล้วภาวนาพุทโธไว้เถิด ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับใจ ไม่หมดอายุก็จะสวัสดี หมดอายุก็จะไปดี

กตัญญูคือหลักบำเพ็ญธรรม

บำเพ็ญธรรมต้องมีกตัญญูก่อน บิดามารดาดุจฟ้าอย่าขัดใจโลกนี้ใดๆ พระคุณสุดยิ่งใหญ่ สมบัติใดมิเกินกว่า พ่อแม่
การโปรดเหล่าเวไนย์ในยุคสามนี้ ทุกครัวเรือนล้วนมีบุตรบำเพ็ญธรรม บุตรบำเพ็ญเหล่านี้จะเคารพนับถือเซียนพุทธกันทั้งนั้น ทำให้เซียนพุทธรู้สึกอบอุ่นใจ แต่บุตรบำเพ็ญคงมิใช่บุตรกตัญญูกันทุกคน บางคนพอมาถึงสถานธรรมก็อุทิศแรงกายช่วยปัดกวาดสถานธรรมโดยไม่ย่อท้อแต่พออยู่ที่บ้านพ่อแม่เรียกเขาเก็บกวาดบ้าน ก็อ้างเหตุไปโน้นไปนี่ กลายเป็นหน้าหลังกลับกัน
มีบางคนมาถึงสถานธรรมก็เคารพอาจารย์ให้ความสำคัญกับธรรมะมองดูเหมือนผู้เป็นแบบอย่างของคนบำเพ็ญธรรม พอกลับมาถึงบ้านพ่อแม่ว่ากล่าวเขาไม่กี่คำ เขาก็มีอารมณ์ต่อต้านหาว่าพ่อแม่พูดจาเซ้าซี้ ซ้ำซาก เหล่านี้คือภาพที่ไม่กตัญญู
ยามพ่อแม่เจ็บป่วย เป็นบุตรหากไม่พอไปรักษาหรือดูแลความเป็นอยู่ล้วนต้องมีบาปจากการไม่กตัญญู หากโปรดสัตว์ในยุคสามนี้กตัญญูธรรมก็คือธรรมแห่งฟ้า (เทียนต้า) หวังว่าชาวโลกผู้บำเพ็ญธรรมจะไม่ลืมหลักการอันนี้ พ่อแม่ถือเป็นต้นกำเนิดของมหาธรรม บุตรที่ไม่กตัญญูจะไม่มีวันได้ประจักษ์ธรรม ดังนั้นจึงหวังว่าชาวโลกจะบรรลุ รู้อย่างลึกซึ้ง
โดย..หน่ำไห้โก้วฮุก

วันศุกร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2554

การอธิษฐานจิตในการปล่อยชีวิตปลา

ควรจะซื้อปลาจากตลอดสด เพราะปลาเหล่านั้นจะต้องถูกฆ่าตายแน่นอน ก่อนจะนำมาปล่อยให้เอาน้ำมาหนึ่งขัน แล้วภาวนาบทพุทธคุณ (อิติปิโส) ห้าจบ ทำเป็นน้ำพระพุทธมนต์ประพรมลงในถังที่ใส่สัตว์ที่จะปล่อยจนหมด
แล้วตั้งจิตอธิษฐานว่า : ข้าพเจ้าขอปล่อยชีวิตของท่านทั้งหลายให้เป็นอิสระ ขอให้ท่านทั้งหลายจงพ้นจากทุกข์ พ้นจากการถูกฆ่า พ้นจากภัยพิบัติทั้งปวง ขอให้มีชีวิตอยู่ยืนยาว มีความสุข มีความเจริญและขอให้ตายตามอายุขัยตามบุญกุศลที่ท่านทั้งหลายได้สร้างเอาไว้ และบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำในครั้งนี้ ขออุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร ขอให้ท่านทั้งหลายจงมาอโหสิกรรมและอภัยทานให้แก่ข้าพเจ้าให้ได้พ้นจากความทุกข์ ความโศก และโรคภัยต่างๆ ตลอดจนเคราะห์กรรมที่ข้าพเจ้าได้รับอยู่ในขณะนี้ ขอให้จงมลายหายไปสิ้นจากชีวิตของข้าพเจ้าตั้งแต่บัดนี้ด้วยเถิด
จากนั้นปล่อยปลาลงในแม่น้ำแล้วภาวนาว่า จงเป็นสุข เป็นสุขเถิดอย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย

วิธีอธิษฐานในการปล่อยสัตว์

ควรหาซื้อสัตว์ที่จะปล่อยตามตลาดทั่วไปที่กำลังจะถูกฆ่า เช่น นก เต่า และปลาต่างๆ ก่อนจะปล่อยให้เอาน้ำมาถ้วยหนึ่งเทลงไปในถังที่ใส่สัตว์ที่จะปล่อยเหล่านั้นแล้วตั้งใจ
“ข้าพเจ้าขอปล่อยท่านทั้งหลายเหล่านี้ให้เป็นอิสระ ข้าพเจ้าให้ชีวิตแก่ท่านทั้งหลายเหล่านี้ ข้าพเจ้าได้ให้ความเป็นอิสระแก่ท่านเหล่านี้ ข้าพเจ้าช่วยท่านทั้งหลายเหล่านี้ให้พ้นจากความทุกข์เดือนร้อนพ้นจากการถูกเขาประหาร ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าทำให้แก่ท่านในครั้งนี้จงเป็นเครื่องอโหสิแก่กัน อย่าได้ถือโทษโกรธเคืองต่อไป ขอท่านทั้งหลายเหล่านี้ เมื่อข้าพเจ้าปล่อยท่านไปให้เป็นอิสระแล้ว จงไปบอกพวกของท่านที่ทนทุกข์ทรมานอยู่ถึงส่วนกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้ แล้วขออุทิศกุศลทั้งหมดที่ทำไปแล้ว ให้ท่าทั้งหลายเหล่านั้น จงเป็นผู้พ้นจากความทุกข์เดือนร้อนทั้งปวง และจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด”
ข้อควรรู้ ในการปล่อยสัตว์นั้น บางคนนิยมปล่อยเต่า ขอบอกให้รู้ว่าเต่านั้นไม่สามารถจะอยู่ได้ในน้ำไหลและมีคลื่นแรง การปล่อยสัตว์แต่ละชนิดนั้น ผู้ที่ต้องการสร้างกุศลด้วยการปล่อยสัตว์ ควรต้องศึกษาดูลักษณะสถานที่ และวิถีดำรงชีวิตของสัตว์แต่ละชนิดด้วยว่า ถ้าปล่อยไปแล้วจะมีชีวิตดำรงอยู่อย่างสุขสบายหรือได้รับอิสระจริงหรือไม่ เพื่อให้หลุดพ้นจากความเกิด ความตาย มุ่งสู่แดนนิพพาน ชาติต่อไปไม่ต้องตกอยู่ในวัฏสงสารอีก ชาวโลกทั่วไปเมื่อทำความดีครั้งใด ก็จะเกิดความสุขใจเมื่อทำความชั่วครั้งใด จิตใจก็จะทุกข์ร้อนไม่เป็นสุข เหตุนี้จึงได้ชื่อว่าคนดีขึ้นสวรรค์ คนชั่วตกนรก คนดีย่อมสบายใจ คนชั่วย่อมทุกข์ใจ

อีกวิธี
การอธิษฐาน
ด้วยบุญกุศลที่ข้าพเจ้าตั้งใจบำเพ็ญ เพื่อสืบอายุพระพุทธศาสนาในครั้งนี้ เพราะบุญนั้น และการอุทิศแผ่ส่วนบุญนั้น ขอให้สมความปรารถนาดังนี้
1. บุคคลใดที่เคยเป็นญาติมิตร ได้สร้างบุญร่วมกันทั้งในอดีตจะเป็นกี่ภพ กี่ชาติก็ดี ในปัจจุบันชาตินี้ก็ดี ขอให้ได้มาพบกัน ชักชวนกัน ทำบุญในครั้งนี้ ให้สำเร็จและขอให้มีกำลังใจสามรถเอาชนะอุปสรรคใดๆ ที่เกิดขึ้นได้ตลอดไป
2. ขอให้ข้าพเจ้ารู้จักแต่คำ มี ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์ สมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ ที่อยู่อาศัย เมื่อคิดจะทำทานมากน้อยเพียงใด ก็ให้มีได้ตามใจปรารถนา ไม่รู้จักหมดจักสิ้น คำว่า ไม่มี อย่าได้เกิดขึ้นแก่ข้าพเจ้า
3. ขอให้ข้าพเจ้ารู้จักคำว่า สำเร็จ ไม่ว่าจะทำงานทางโลกหรือทางธรรม จะเป็นงานเล็ก หรืองานใหญ่ เพียงใดก็ดี ขอให้ทำงานนั้นๆ ได้สำเร็จบริบูรณ์ คำว่าไมสำเร็จ อย่าได้เกิดขึ้นกับข้าพเจ้า
4. ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจ ให้ได้สร้างความดีตลอดชีวิตขอให้ได้พบพระพุทธศาสนา มีโอกาสปฏิบัติธรรมได้สะดวก รู้แจ้งธรรมโดยเร็วพลัน และได้สำเร็จมรรคผล เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน ขอความปรารถนา ทั้ง 4 ประการนี้ จงบังเกิดมีแก่ข้าพเจ้าทุกชาติ ตราบวันเข้าสู่พระนิพพานเทอญ

วันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ดวงชะตา


นพภางค์เจ้า (เจ้าแห่งเตาไฟ)
ชาวโลกขณะสูญเสียกำลังใจหรือพบกับอุปสรรค ก็มักจะเข้าหาหมอดูเพื่อตรวจดูดวงชะตา กลับไม่รู้ว่ามนุษย์ต่างก็มีดวงชะตาที่ต่างกัน ตั้งแต่ชาติก่อนและชาติปัจจุบัน แม้ดวงชะตาชาติก่อนจะดีก็ตามหากชาติปัจจุบันไม่ขยันขันแข็งทำมาหากิน ก็ไม่มีทางจะเจริญรุ่งเรืองได้ทางกลับกัน ถ้าดวงชะตาชาติก่อนไม่ดี ชาติปัจจุบันขยันขันแข็งเอาความดีชดเชยความไม่ดี ทำเคราะห์ภัยหรือความลำบากให้เหลือน้อยที่สุด ก็มีแต่การบำเพ็ญเท่านั้นที่จะทำให้หลุดพ้นจากลักษณะทั้งห้า (ลักษณะของใบหน้า) ก็จะแก้ไขดวงชะตาได้ ให้บำเพ็ญบุญกุศลให้ความสำคัญต่อธรรมะและการปฏิบัติ เนื้อนาบุญก็จะเพิ่มพูนขึ้นที่ไม่มุ่งสู่ข้างหน้า เพราะมัวแต่แสงหาประโยชน์ส่วนตัว ก็จะไม่มีวันก้าวถึงฝั่งได้ตลอดกาล
ยิ่งโชคลาภแล้วไม่ใช่ร่วงหล่นมาจากฟ้า ให้รู้จักชะตาชีวิตนอกเหนือจากชะตาชีวิตสิ้นสุดลงแล้ว ยังต้องสรรสร้างชะตาชีวิตอันใหม่ เหมือนกับเอดิสันนักวิทยาศาสตร์ยิ่งใหญ่ที่เคยพูดไว้ว่า “พรสวรรค์เพียง ๑ ส่วน อีก ๙๙ ส่วนเป็นความขยัน” เป็นเพราะเขาไม่กลัวอุปสรรค ทดลองแล้ว ทดลองอีก แก้ไขให้ดีขึ้น จึงได้สรรสร้างสิ่งค้นคว้าอันยิ่งใหญ่ สร้างความสุขแก่มวลมนุษย์เหลือคณานับ
ย้อนมองที่ตนเอง พอพบอุปสรรคก็คว่ำเสียแล้ว ไม่ลุกขึ้นมาใหม่ ลองถามตนเองว่ามีอะไรสำเร็จบ้างไหม คนที่โทษฟ้าโกรธคนจะเป็นคนที่ไม่อาจแก้ไขชะตาชีวิตได้ มีหนทางเดียวคือต้องเปลี่ยนแปลงวิสัยตนเองทั้งหมดแล้วเริ่มต้นใหม่ สร้างตัวตนเองใหม่ อนาคตจึงจะสดใส ต้องมีใจมั่นคง มีมานะ ไม่ว่าความยากลำบากใดๆ ก็สามารถที่จะแก้ไขได ยิ่งไม่ต้องแสงงหาการแก้ไขดวงชะตา เพราะดวงชะตาอยู่ในมือของตนเอง ให้ถามใจตนเองเท่านั้น..

กตัญญู


พระคุณบุพการีสุดลึกล้ำ อบรมค้ำชูบุตรจนเติบใหญ่
หากไม่เคารพพ่อแม่ในแดนดิน จะเคารพใครเล่าในโลกา
ดื่มน้ำรำลึกต้นธารโปรดอย่าลืม เคารพเทิดทูนผู้เฒ่าจิตงามดี
ชีพยังอยู่ดำรงไม่เคารพ สิ้นชีพตักษัยใจคร่ำครวญ
ห้องโถงม้านั่งผลัดกันชม เป็นกษัตริย์เป็นขุนนางไม่ยั่งยืน
กตัญญูรู้คุณได้บุตรดี ทรพีเนรคุณได้บุตรเลว
หยดน้ำบนหลังคาทุกหยาดหยด ทุกๆ หยดรินหลั่งลงไม่ขาดสาย
ยากจนยังถิ่นเมืองไร้คนถาม ร่ำรวยอยู่ป่าเขาคนถามหา
จนรวยล้วนแต่ฟ้าลิขิต กตัญญูพ่อแม่ซึ้งทรวงฟ้า

วันศุกร์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2554

โกหกเพื่อความสบายใจ

ยังมีหลายท่านคิดว่าโกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจนั้นไม่ถือว่าเป็นบาปเพราะว่าเรื่องบางเรื่องถ้าพูดไปตามความจริงแล้ว คนฟังอาจไม่ชอบใจหรือว่าเกิดทุกข์ ถึงขนาดกินไม่ได้นอนไม่หลับกัน การพูดไม่ตรงกับความจริงจะได้ด้วยเหตุผลใดก็ตาม เป็นการพูดโกหกนั่นก็คือ ผิดศีลข้อที่ ๔ มุสาวาทาเวรมะณีฯ เป็นบาป ผลบาปที่ตามมาก็คือว่าคำพูดจะไม่มีคนเชื่อถือ ไม่ได้รับความไว้วางใจ ไม่ได้รับการส่งเสริมสนับสนุน เป็นที่หาดระแวงของคนรู้จัก และมักจะเป็นโรคที่เกี่ยวกับปาก ฟันผุ ปากเหม็น ไม่มีคนคบหาสมาคม
พระพุทธองค์ตรัสเอาไว้ว่า ไม่มีความชั่วใดที่คนพูดโกหกจะทำไม่ได้ อย่างเช่น ไปฆ่าสัตว์มาก็โกหกว่าไม่ได้ฆ่า ลักขโมยทรัพย์มา เขาก็โกหกว่าไม่ได้ขโมย ประพฤติผิดลูกเมียเขามา ก็โกหกว่าไม่ได้ทำ กินเหล้า เมาหัวทิ่ม ก็ยังกล้าพูดโกหกว่าไม่ได้กิน แค่จิบนิดหน่อย เหล่านี้เป็นต้น คนที่อ้างว่าโกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่มักจะทำหน้าที่ของตนบกพร่อง แล้วก็ไม่คิดแก้ไข ไม่ปรับปรุงตัว อาศัยการเอาตัวรอดด้วยการโกหกไปเรื่อยๆ เขาจับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็คิดว่าตัวเองเก่ง แต่เก่งแบบนี้เป็นการทำลายตัวเอง ทางที่ถูกแล้วทำอย่างไรควรพูดอย่างนั้น พูดอย่างไรก็ควรทำอย่างนั้น ถ้าทำแล้วไม่กล้าพูด แสดงว่าสิ่งที่ทำต้องไม่ดี ก็ไม่ควรทำ ใครที่ยังโกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจ ขอให้เลิกได้แล้ว หันมาพูดความจริง มาจริงใจกันดีกว่า แล้วจะได้พบแต่สิ่งดีๆ ในชีวิต เชื่อเถอะ

เกิดมาจน

คนที่เกิดมาจนอย่างเพิ่งโทษ โลกนี้ไม่เป็นธรรม ที่จริงแล้วโลกนี้มีความเป็นธรรมเสมอ ให้เวลาและโอกาสมนุษย์เท่าๆ กัน เพียงแต่ว่าเราจะใช้เวลาแต่ละนาทีของชีวิตให้คุ้มค่าอย่างไร คนที่เขาเกิดมารวย เพราะเขาสร้างเหตุแห่งความรวยมาก่อน คนจนก็เช่นกัน เขาเคยสร้างเหตุแห่งความจนไว้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ใครให้ทานมาดีคนนั้นก็รวย ใครไม่เคยให้ทานคนนั้นจะยากจน อันนี้เป็นหลักธรรมความจริง เมื่อเราให้ทาน ส่วนหยาบที่เห็นด้วยตาเนื้อของเราก็คือสิ่งของที่เราสละไป ส่วนละเอียดก็คือทันทีที่ใจเราฆ่าความตระหนี่ สละทรัพย์สิ่งของออกไปได้ บุญก็ก่อเกิดขึ้นมาในใจ บุญที่เกิดจากการทำทาน พอเกิดขึ้นแล้ว ก็จะมีคุณสมบัติอยู่อย่างหนึ่งคือ สามารถดูดทรัพย์สมบัติมาอยู่กับเราได้โดยง่าย คนที่ทำทานมามาก เกิดมาก็ได้พอแม่รวย เกิดมามีทรัพย์สมบัติเตรียมไว้ให้พร้อม บางคนพ่อแม่เริ่มต้นท้องไม่ว่าแม่จะหยิบจับ จะทำอะไรก็โชคดีไปหมด พอเขาโตขึ้นทรัพย์สมบัติก็พร้อมมูล นี่เป็นผลทานที่สร้างไว้ในอดีต เพราะฉะนั้นที่เราเกิดมาจน เพราะว่าภพในอดีตเราให้ทานมาน้อย ชาตินี้ต้องพยายามทำทานให้เต็มที่เต็มกำลังของเรา อย่าไปนึกตระหนี่ นึกเสียดาย สิ่งสำคัญอย่าไปตัดลาภใคร เห็นใครเขาจะทำบุญ อย่าไปขัด อย่าไปค้าน ควรสนับสนุนให้กำลังใจอนุโมทนาให้ เขาปลื้มใจให้มากที่สุด คนที่รักการให้ทานและขยันหมั่นเพียรประกอบสัมมาอาชีพ ย่อมไม่มีวันยากจน ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆ ก็ตาม แล้วรับรองว่าต่อไปนี้และชาติต่อๆ ไปก็จะไม่ยากจน